In Memoriam: Guy Brian van Polanen

Zaterdag 19 september 2015

Het helpt ons om herinneringen in leven te houden.
Want als je van iemand houdt, dan laat je hem/haar eeuwig leven.
Het denken is bewust stilstaan bij de herinnering aan iemand, want je bent pas dood, als zij die je gekend hebben ook dood zijn.

Lieve, lieve, allerliefste Guy,

Vandaag zou je 33 jaar geworden zijn.

Lieverd, wat mis ik je. Er gaat geen dag voorbij, waarop ik niet aan je denk.
Lieverd, wat was jij sterk en dapper, en je wist precies wat je wilde.
Dood en niet langer leven, bevrijd van alle nare gedachten.
Dit was voor jou een bevrijding en je had alle medewerking van je broer Guy Armand en je vader Aad.
Je weet: onze liefde voor jou is (was) onvoorwaardelijk.

Er waren best veel ruzies, maar uiteindelijk kwam het na een paar uur toch weer goed.

Want je kon ook door je bezorgdheid een vader voor mij zijn, waar ik ook veel aan moet denken.

Verder vertel ik tegen iedereen dat jij de avond voor je kwam te overlijden, op donderdag 7 augustus 2014 om 23.55 uur, tegen mij zei: “Ik heb je nu genoeg geholpen. Ik doe de pc uit en nu moet je het zelf doen.”

Weet je nog, lieve Guy, wat ik toen tegen je zei? “Op zondag 19 september 1982, toen je werd geboren, lag je bij je moeder. Later toen je nog klein was naast je vader en moeder, en op een gegeven moment in je eigen bed.”
Vervolgens zei ik: “Mama is er niet meer en wat zou je ervan denken als je de laatste nacht bij je vader komt liggen, op de plaats waar mama lag?” En dat vond je een goed idee, en we hebben goed geslapen.
Het is akelig stil in huis. Ik mis je vele vragen en liefde.

Het is heimwee dat me terugvoert.
Het is heimwee naar de dagen van geborgenheid.
Het is heimwee naar de dagen die gewoon waren.
Het is heimwee naar de dagen overvol van geluk.
Het is heimwee dat me telkens weer doet overlopen van verdriet.
Echter de vragen die ik nog heb, kan ik niet meer kwijt, nooit meer.

Dank je wel, dat je mij gesteund hebt.
Dank je wel, dat je uiteindelijk geluisterd hebt.
Dank je wel, dat je mij uiteindelijk niet lastig vond.
Dank je wel, dat ik je gekend heb.
Dank je wel voor de omgang met je broer Guy Armand.
Dank je wel, dat je mij geholpen hebt terwijl je het zelf zo zwaar had.
Dank je wel voor de omgang met mama.

En dan wil ik eindigen met de wijze woorden van Mick Jagger van de Rolling Stones.
Ook jij was een fan.

Peace, peace, he is not dead
He has only awakened from the dream of life

Een uitspraak bij het graf van Brian Jones juli 1969

Doe de groeten aan mama van wie jij zo veel hield.

Verder de groeten van je broer Guy Armand.

Het ga jullie goed.

Ik ben nu minder verdrietig.

Ik ben zo blij dat ik je heb mogen kennen.

Je vader Aad